Bundan 35 yıl önce Lise son sınıf öğrencileri iken; eğitimli insanlar olmak, iyi bir gelecek elde etmek adına her birimizin yolu   Trabzon Modern Fen Dershanesi süper sınıfında kesişti. İyi ki de kesişti, çünkü kıymetli arkadaşlarım,dostlarım ve öğretmenlerim oldu. Sınıfımızın adı “Süper Sınıf” idi. Gerçekten zeki, donanımlı arkadaşlardan oluşuyordu. Öğretmen soruyu tahtaya tebeşir ile yazmayı bitirmeden başta arkadaşımız Mutlu Ece  olmak üzere birçok öğrenci sorunun cevabını  söylüyordu.Ben kendimi bu başarılı arkadaşların arasında özellikle de matematik dersinde yetersiz hissetmeye başlamıştım. Hatta dersler anlamında özgüvenimi kaybetme noktasına gelmiştim. Teneffüslerde ve öğle aralarında ise hepimiz kıpır kıpırdık. Öğretmenlerimiz de kendi alanlarında Trabzon’un, belki Türkiye’nin en iyileriydi. Dershane olmasına rağmen çok sıkı bir disiplin vardı. Hocalarımız derse girdiğinde 42 kişilik sınıfta çıt çıkmazdı. Hepimiz bir yıl süre ile daha iyi bir gelecek elde etmek adına aynı gemide seyahat ettik,aynı kaderi paylaştık. Aramızdan profesörler, kendi alanlarında çok iyi hekimler, mühendisler, iş insanları çıktı.   Zaman her birimiz için ayrı bir hikaye oluşturdu. Birçoğumuz Trabzon dışında yaşamaya başladık. Ben de 31 yıl bu şehrin dışında, Ülkemin birçok yerinde görev yaptıktan sonra tekrar doğup büyüdüğüm şehre dönerek burada yaşamaya başladım.  35 yıl önce geleceğimizi kazanmak adına aynı kaderi paylaştığımız arkadaşlarla bir etkinlikte bir araya gelmeye karar verdik. Benim bazı arkadaşlarla irtibatım olsa da görüşme fırsatımın olmadığı  birçok arkadaşım da vardı. Birbirimizi yıllar sonra bulmak adına önce bir whatsapp grubu kurduk. Herkes halen görüşmekte olduğu arkadaşları gruba eklemek suretiyle 35 kişiye ulaştık.  Sadece 6 arkadaşımız ile iletişim sağlayamadık. Öğretmenlerimizin de katıldığı etkinliğe;İstanbul, Ankara, Mersin, Bolu, Balıkesir ve Ordu’dan birçok arkadaşımızın da katılmasından büyük mutluluk duyduk. Güzel bir mekanda, güzel bir kahvaltı ile başladığımız etkinliğe katılan Müdürümüz Mustafa Tosun ile öğretmenlerimiz Ersin Uzun,  Hilmi Semerci, Ahmet Bozoğlu ve Kenan Bülbül de en az bizim kadar heyecanlı, bizden daha çok duygusallardı. Önce öğretmenlerimiz bizlerle ilgili kendi anılarını büyük bir duygu yoğunluğu ile bizlere anlattı. Sonra bizler de dershane sonrası hayatımızı ve dershane yıllarındaki anılarımızı paylaştık. Öğrenci iken  bir deneme sınavında sınıf olarak beklenenin altında kalmamızdan ötürü fizik hocamızın bizlere söylediği “Size verdiğim emeklere haram olsun” sözü Murat Aydın kardeşimizin zihninde derin iz bırakmış.Doğrusu ben unutmuşum. Şu an Profesör olan Murat kardeşimiz bu sözü espirili bir şekilde Mustafa Tosun hocamıza hatırlatınca  hocamızın “Şimdi helal ediyorum.” diyerek birbirlerine sarılmaları da çok anlamlıydı. Mustafa Tosun Hocamızın hazırlattığı “35.Yıl Etkinliği” pastası da bizler için güzel bir sürpriz oldu. Pastayı tüm öğretmen ve öğrenciler olarak birlikte keserek o güzel günleri yad ettik. Kahvaltı sonrası toplu fotoğraf çekiminin ardından dershane binamız yıkılmış olsa da önündeki parkta hocalarımız ile oturup semaverde çay içerek anılarımızı paylaşmak da güzeldi.  O dönem fotoğraf çekildiğimiz dershane önünde 35 yıl aradan sonra yine fotoğraf çekilerek kıymetli öğretmenlerimizden başka bir etkinlikte buluşmak temennisi ile ayrıldık. Ardından Kızlar Manastırını arkadaşlarla birlikte gezdik. Daha sonra birçok arkadaşın önceden görmediği Çal Mağarasını gezdik. İçerisinde akarsu bulunan, sarkıt ve dikitlerle dolu mağara da etkileyiciydi. Ardından akşam yemeği için Aksular Otel’in bize tahsis edilen yemek salonunda canlı müzik eşliğinde güzel bir ortamda bir araya geldik.Erik dalı, Horon,Kolbastı oynadık. Gürbüz kardeşimizin gerek sahne performansı, gerekse oyun performansı çok iyiydi. Ardından başka bir etkinlikte tekrar bir araya gelme temennisi ile vedalaşarak ayrıldık. İyi ki böyle güzel öğretmenlerimiz, böyle güzel arkadaşlarımız olmuş. İyi ki böyle bir etkinlikte bir araya geldik ve İyi ki VARSINIZ..,